Eindelijk angst voor rellen rond verkiezingen

nu-wijZou het dan eindelijk zover zijn? Het zou kunnen. De SP is immers al zo strijdbaar dat deze politici eisen dat zij nu aan de beurt zijn. Ze kunnen meeregeren bedoelen, maar dan wel omdat ze vinden dat hun achterban niet langer ontzien kan worden. Ik heb al vaker gewaarschuwd: ‘Wie haat zaait, zal geweld oogsten.’ Nu waarschuwt ook de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid voor tegenstellingen.

De terrorismebestrijder verwacht meer polarisatie in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen. Tegenstellingen, dus! En eigenlijk is dit geen nieuws. Verkiezingen zijn er juist op gericht om de verschillen bloot te leggen, zodat je duidelijk krijgt waarom je ergens voor of tegen zou stemmen. Er wordt nu gewaarschuwd voor eenlingen uit de (extreem) linkse of  rechtse hoek. Dat dit scenario reëel is hebben we in 2002 al gezien, toen Pim Fortuyn werd omgelegd. Kortom: geen nieuws!

Aanmatigend vind ik wel dat er nu gewaarschuwd wordt voor eenlingen: mensen met psychische problemen, die nou eenmaal wat bevattelijker zijn voor de ontwikkelingen in de maatschappij. Vast omdat zij wel het vermogen hebben te zien wat er mis is met onze samenleving, denk ik dan. Zo’n koekwaus als Jelle van Buuren (zie filmpje) gaat totaal voorbij aan de onvrede die we zagen rond de Brexit, het Oekraïnereferendum en bij de verkiezing van Trump tot president van de Verdeelde Staten van Amerika. Van Buuren zal best terrorismedeskundige zijn, maar als je wilt weten hoe terreur ontstaat dan kun je beter bij een socioloog te rade gaan.

Grove uitlatingen kunnen de potentiële geweldsuitbarsting doen ontsteken. Dat wil ik best geloven, maar ik denk tegelijkertijd dat de bom dan al wel op scherp stond. De lont zat al in het kruitvat. De onvrede in de samenleving was er al, alleen door een aanleiding komt deze aan de oppervlakte. Politici creëren tegenstellingen: links versus rechts, allochtoon versus autochtoon, gezond versus ziek, gelovig versus heiden,  oud versus jong, werkend versus werkloos en arm versus rijk. En eigenlijk draait het vooral om de tegenstelling tussen arm en rijk.

Ik kan me woede zo goed voorstellen als je ondanks dat je werkt – bijvoorbeeld als orderpicker, postbezorger of kassamedewerker – toch je vaste lasten niet of nauwelijks kunt betalen. Het is machteloosheid die mensen tot uitersten drijft. Wellicht ontsporen ze tot een ‘lone wolf’, maar als er maar genoeg ontsporen zijn ze vanzelf niet alleen meer. Het is de kloof tussen arm en rijk die de revolutie ontketent en een stille revolutie bestaat niet; sterker nog een geweldloze samenleving is een utopie!

Haat zaai je niet met de mond, het zijn alleen woorden die er uiting aan geven. Als de gevestigde orde nu bang is voor aanslagen en rellen dan moet men voor de oorzaak eens in de spiegel kijken. Geef alle mensen bestaanszekerheid en de woede zal afnemen. Voorkom een volksopstand, want een stille revolutie bestaat niet. Natuurlijk kunnen woorden oproepen tot geweld, maar men is pas tot strijden bereid als er veel te winnen en weinig te verliezen valt.