Kunnen we niet een speciaal bos inrichten voor mensen die levensmoe zijn? Deze gedachte kwam in mij op naar aanleiding van mijn vorige blog. Ik blijk tegen euthanasie te zijn. Ik vind namelijk dat je een ander niet kunt vragen om jou te doden.

Als je dan toch dood wilt, dan moet je daar zelf maar voor zorgen. Daarbij komt dat je anderen niet onnodig moet confronteren met jouw zelfdoding. Het is niet chic om voor een trein, of van een school, te springen. In het trapgat gaan hangen geeft ook zo’n schokeffect. Ik zie daarom wel iets in een speciaal zelfbeschikkingsbos.

Zij die niet willen accepteren dat de dood bij het leven hoort kunnen zo’n speciaal zelfbeschikkingsbos mijden. Anderen die met zulke plannen lopen kunnen er juist mooi een wandeling gaan maken. Wellicht komen ze dan op andere gedachten en anders weten ze in elk geval waar ze zelf aan toe zijn. En voor de gelukkigen is het weer eens een ander uitje dan de autodealer, de meubelboulevard of de koopzondag. Zaken die volgens mij eerder zelfdoding in de hand werken dan dat ze mensen afschrikken.

Ik stel tegelijkertijd voor om in het zelfbeschikkingsbos speciale menselijkvuilophalers aan te stellen. Natuurlijk onderleiding van D66-kamerlid Pia Dijkstra. Het lijkt mij voor haar een buitengewoon eervolle taak. Uit respect voor de christelijke partijen laten we de lijken op zondag (en op Goede Vrijdag) hangen. Dan weet de exhibitionistische zelfmoordenaar ook wanneer hij of zij zich van de beste kant kan laten zien, namelijk door op zaterdagavond af te zwaaien.

Mogelijk vraagt u zich af: “Hoe moet het dan met de moslims, die immers binnen 24 uur begraven moeten worden?” Maar dat is volgens mij vrij simpel, want als een moslim voor een zaterdagavond kiest dan vallen er wel vraagtekens te zetten bij diens geloofsovertuiging.

Ongetwijfeld denkt u nu: “Maar voor een gelovige is zelfdoding sowieso een zonde.” En dat is helemaal waar. Alleen geeft het zelfbeschikkingsrecht jou tegelijkertijd de keuze om te willen branden in het vagevuur. Vanzelfsprekend mogen moslims overigens met het gezicht naar Mekka gaan hangen. Terwijl ik de boeddhisten juist middenin het bos heb bedacht.

Blijft er nog wel de vraag of we onderscheid moeten maken tussen de verschillende wanhopigen. Zo zouden we het bos kunnen onderverdelen in geaardheid, godsdienst, leeftijd, sekse of ras. Een andere indeling is op de achtergrond van de geestelijke nood, zoals depressie, handicap, meervoudige persoonlijkheidsstoornis, oorlogstrauma, rouw, werkloosheid of levensfase.

Ik zie zelfs mogelijkheden om het zelfbeschikkingsbos commercieel te exploiteren, bijvoorbeeld met het uitzetten van wandelroutes met aan het einde een goede koffietafel. En mocht het vernieuwende er op een gegeven moment vanaf zijn dan verruimen we gewoon de zelfbeschikkingsmogelijkheden, daarbij denk ik in eerste instantie aan de injectie en elektrocutie.

Kijk eens hoe mensen met psychische nood de samenleving niet tot last hoeven te zijn, maar juist een factor van economische betekenis. Als ik dit nou allemaal echt zou menen dan zou ik zeggen: “Grijp die kans, zelfdoding is de voornaamste doodsoorzaak onder 20 tot 25-jarigen!”