Correctheid: ik ben er klaar mee!

Anita Doth van 2 Unlimited  heb ik altijd een lekker wijf gevonden. Sinterklaas heeft bij ons nog gewoon zwarte pieten. Zoenende vrouwen vind ik geil, maar zoenende mannen smerig. Geen enkele Nederlandse agent draagt als het aan mij ligt een hoofddoek. Jattende asielzoekers mogen van mij op de boot terug. De Joden zijn evenzogoed bezetters. En voor mensen die hun levensovertuiging op slechts één boek baseren heb ik geen respect.

Laat ik even heel erg duidelijk zijn dat ik niet zelf mag bepalen wie ik ben, maar dat, dat voor mij bepaald wordt door de grote gemene deler. En laat die grote gemene deler niet in alle gevallen uit dezelfde ‘gütmenschen’ bestaan. De stand-up filosofe Laura van Dolron constateerde al dat wij westerlingen als gezamenlijke eigenschap het ‘zij-denken’ hebben.

Ik ben een seksist;
Ik ben een racist;
Ik ben een homofoob;
Ik ben een nationalist;
Ik ben een xenofoob;
Ik ben een antisemiet;
Ik ben een atheïst;

Ik ben van alles,
maar niet ik.
Ik ben,
wat zij,
vinden van mij.

Normaal gesproken zou ik nu uitleggen dat ik als puber hevige gevoelens voor Anita Doth koesterde; Hoe ik werkelijk met sinterklaas worstel; Dat ik verschillende homo’s als vrienden heb, waar ik me geen voorstellingen van wil maken; Hoe ik het soms ook met onze regering eens kan zijn; Dat ik heus niet vind dat Geert Wilders alleen maar gekke dingen roept; Dat ik ook oog heb voor de Palestijnse kwestie; En dat ik mensen hoog heb zitten die in alle omstandigheden de voors- en tegens kunnen wegen (zoals rechters).

Ik ga dat nu niet doen. Deze verruwde samenleving zit niet te wachten op nuance. De maatschappij veroordeelt mij toch. Ik overtuig  Facebookgroepen of ‘vastdenkende’ s individuen toch niet. Sterker: hun enige argument is vaak de omkering met de drogreden van de ‘jij-bak’. Ik heb ook helemaal geen zin om me nog langer te verschuilen achter bronnen als publicaties of personen.

Ik wil, als tegenwoordig het argument: ‘Omdat ik dat vind’ voldoende is, gewoon politiek incorrect kunnen zijn. Ik heb namelijk geen zin om een ander te overtuigen en wil al helemaal niet overreden worden; zeker niet omdat het doorgaans eerder voelt als overrulen. De ander is vaak te blind om open te staan voor andersdenkenden, dus waarom zou ik wel empatisch willen zijn?

Het enige dat mij ervan weerhoud om Anita Doth tegen haar billen te slaan is de inbreuk die het maakt op haar integriteit; oh ja, en de fysieke afstand. Sinterklaas vier ik alleen maar omdat de schoolklas van mijn zoon nog gelooft. Bij zoenende vrouwen blijf ik kijken en bij zoenende mannen draai ik mijn hoofd weg. De boete uitgeschreven door een agent zal ik altijd moeten betalen. Voor asielzoekers geldt ook gewoon de wet. In Israël en Palestina wordt niet voor niets gesproken over ‘de bezette gebieden.’ En we kennen in Nederland scheiding van kerk en staat.

En toch,
hou ik,
van mij!