Voor Marja Bavinck, docent onderwijskunde aan ILS-HAN:
Bol, Libris en StudyStore moeten blij geweest zijn met deze onbezoldigde vertegenwoordiger van het boek. Elke les had ze wel weer een leestip of aanbeveling voor goede vakliteratuur om je lessen naar een hoger plan te tillen. In haar lange onderwijscarrière had ze zelf immers kasten vol boeken verslonden.
Marja Bavinck was een wandelend vat vol kennis. Zij was niet alleen in staat deze te reproduceren, maar wist daarnaast exact haar bronnen te benoemen. Diezelfde accuraatheid eiste ze natuurlijk van haar studenten. Waar er docenten waren die nogal gemakzuchtig met de APA-normen omsprongen had Marja deze altijd op orde. Haar presentaties konden zo op Scholar gezet worden. Terwijl andere docenten, om het dictaat van de afspraken rond auteursrechten te vermijden, hun powerpoints rond mailden.
Had Marja haar zaken helemaal op orde en deed ze alles exact volgens de regels? Nee, natuurlijk niet. Dat gaat niet als je zo nauwgezet bent. Nakijken vraagt dan een enorme inspanning van je. Zij die alles uit boeken haalde en wilde dat alles via het boekje gebeurde, liep zelf tegen die grenzen op. Deadlines werden verschoven en dan nog nauwelijks gehaald; is dit een verwijt? Nee, een constatering.
Marja hield van uitgebreide beschrijvingen. ‘Less is more’ komt niet in haar vocabulaire voor. Dat was trouwens ook te merken aan haar feedback en feedforward. Ze was veeleisend over de producten die je als student moest inleveren, maar gaf daarnaast zelf veel terug. Verslagen met een goed begin en een sterk einde waren alleen voldoende als het tussenliggende epistel dat ook was. Marja liet zich niet met een kluitje in het riet sturen.
Haar beoordelingsvermogen heb ik als streng ervaren. Iets wat volledig haaks stond op haar manier van lesgeven. Met het risico hier een stereotypering neer te zetten: Marja wilde als een moeder zijn voor haar studenten. Naast dat ze gevuld was met rationele kennis liep ze over van emotie en betrokkenheid. Adviezen als: dat je niet zo veeleisend voor jezelf zou moeten zijn konden evengoed aan haar worden gegeven.
Ik vond het moeilijk om het tempo van Marja te volgen. Kennis die voor haar vanzelfsprekend was, moest ik eerst nog maar eens onthouden en begrijpen voordat ik deze kon integreren om vervolgens creatief toe te passen. Dit rijtje komt trouwens van pagina 32 van Ebbens S. & Ettekoven S. (2013). Effectief leren (3e druk). Groningen/Houten: Noordhoff Uitgevers. Al haar vakliteratuursuggesties ten spijt was voor mij de opgave al te groot om de aanbevolen literatuur toe te passen in de onderwijspraktijk. Ik ben namelijk ook iemand die alles perfect volgens het boekje wil doen.
Ik streef er voortdurend naar om van ‘loslaten mijn nieuwe houvast’ te maken. Ik denk dat voor Marja Bavinck dit een minstens zo’n grote uitdaging is. Ik ben ervan overtuigd dat het afscheid haar zwaar gaat vallen, want ondanks alles wat ze verfoeide aan de HAN zal ze de school moeilijk los kunnen laten. Gelukkig heeft ze voldoende andere hobby’s en verder geen keuze. Marja zal nu van loslaten haar nieuwe houvast moeten maken. Ik wens haar daar veel succes bij.
#558255; NeD1a (2014-2015)