Het zijn niet de feestdagen waartegen ik opzie. Het is eerder het naderen van het einde van het jaar dat mij zwaar valt. In deze dagen van mijmeren en terugblikken, dringt bij mij eens zo hard het besef door dat ik door leef, maar niet doorleefd ben. Ik voel mij eenzaam in gezelschap.
Podcast: Play in new window
Subscribe: RSS
Niet lullen, maar luisteren. Dat dacht ik vrijdag 15 december in De Bosuil in Weert. Ik wilde niet alleen genieten van K’s Choice, maar zeker ook van het voorprogramma van Christon. Brabanders & Limburgers lijken zichzelf belangrijker te vinden dan de optredende artiesten. Alhoewel ik trouwens ook Belgen door Christon heen hoorde ouwehoeren. Ik vind dat je alleen je mond moet opentrekken als je daadwerkelijk iets te vertellen hebt. En ik denk dat ik iets te vertellen heb. Ik was dan ook ontzettend beledigd toen mij de vraag werd gesteld: “Podcasten jij, met wie ga je dat doen?”
Schrijvers vragen aandacht voor psychische problemen met hun boeken en columns. Cabaretiers vertellen erover vanaf een podium. En ik, ik was radiomaker van beroep.
