Ik ben een klootzak. Althans, dat was ik. Ik kreeg dat vrij recent te horen van een oud-raadslid en wethouder van de gemeente Landerd. Hij vond dat hij mij dat nu wel ‘eerlijk’ kon zeggen, want hij hield er inmiddels een andere mening op na.
Podcast: Play in new window
Subscribe: RSS
Ik vind dat je alles moet kunnen zeggen, maar niet dat je daarom dan ook maar alles moet zeggen. En zo kan het dat ik deze week een column heb teruggetrokken. Al merk ik wel dat ik daar dan vervolgens weer moeite mee heb.
Mijn zoontje gaat gebukt onder mijn conflict met mijn moeder en mijn broer. De lieverd wil graag overal bij en blij zijn. Hij hecht grote waarde aan samenzijn en houdt de familie graag bij elkaar. Ik herken het, maar wens toch dat mijn kreeftje vooral gelukkig met zichzelf wordt.
Een mens is niet gemaakt om kluizenaar te zijn. Al zou ik soms ontzettend graag willen dat ik genoegen kon nemen met mezelf als gezelschap. Het zijn die momenten dat ik denk dat een meervoudige persoonlijkheidsstoornis niet eens zo gek is.
Mijn respect is groot voor de raadsleden van Landerd en Uden. Ik waardeer de enorme energie die zij steken in het vormen van GEEN Maashorstgemeente. Mij zou het niet lukken om mijn tijd en moeite te steken in het trekken aan een dood paard. Voor de raadsleden van Landerd en Uden is die inzet echter geen enkel probleem.