Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Ik kan het nieuws niet meer zien. Mijn ellendelimiet is bereikt.
De geluidsgolven brachten mij bij jou in de slaapkamer, de auto, aan de ontbijttafel, op je werk of waar je ook maar de radio aan had staan.
Fons de Poel is niet langer presentator van Brandpunt, omdat hij Jesse Klaver een snotneus heeft genoemd. Jesse staat hiernaast op de foto!
Zijn woorden vangen de ontwikkelingen in beeld, golven, kolommen of kilobytes. Zijn teksten zijn ontdaan van beeldspraak of dubbelzinnigheid.
Ik ben bang en boos. Ik scheld, schreeuw en spui mijn ongenoegen. Soms wil ik prikkelen en op een ander moment alleen erkenning. Ik begrijp veel, maar heb voor weinig begrip. Vaak sta ik machteloos, maar tot geweld heb ik mij nog niet verlaagd.
Ik ben een onontdekte schrijver, een niet opgemerkte radiomaker en misschien wel een briljante leraar in de dop. Jij kent me wel, jij leest mijn stukjes en bent daarmee een vriend. Ik ken jou niet tenzij jij mij “leuk vindt” of een reactie achterlaat. Ik ken jouw behoeftes dus niet, maar als je verlangt naar een positieve column, lees dan alsjeblieft niet verder. Ik wil je niet irriteren, hooguit na laten denken, soms laten glimlachen, maar vooral gehoord en dus gelezen worden.