Met gevaar voor eigen leven heb ik afgelopen zondag mijn rondje getrimd. Het was mij ontgaan dat de gemeenten Landerd en Mill de wildcrossers ruim baan hadden gegeven. Ook werd op de wegen richting Uden geen melding gemaakt van het off-road crossevenement.

Liefst zestig kilometer mochten de crossers door natuurgebieden en over de openbare weg afleggen. Ondertussen belemmerden zij in elk geval de fietsers vanuit Zeeland naar Uden. Die moesten zich namelijk gewoon tussen die crossers begeven, net als ik die aan het joggen was. En een verkeersregelaar stak zijn been naar voren toen een jogger voor mij hem passeerde. Alsof wij gewone weggebruikers de ongewenste gasten waren!

Ik vind het onbegrijpelijk dat de motorcrossers voor deze off road-cross een vergunning hebben gekregen. Nu had ik al geen hoge pet op van de bestuurders in het Landerdse gemeentehuis, maar naast niet slim blijken ze dus gewoon ronduit achterlijk.

Wildcrossers in natuurgebeid De Maashorst zijn een grote ergernis en vernielen het gebied. Trots wordt gesproken over het grootste aaneengesloten natuurgebied van Brabant. Maar het gemeentebestuur van Landerd heeft daar blijkbaar lak aan.

Nee, om het wildcrossen tegen te gaan legaliseren we het gewoon. Prima, deze laffe mentaliteit; “If you can’t beat them join hem”. De bestuurders denken dat door de crossers eenmaal (per jaar) hun zin te geven het wildcrossen in De Maashorst afneemt. Ondertussen zijn de wildsporen wel naar de verdoemenis gereden en hebben de motorcrossers, die eerder niet in De Maashorst kwamen, een mooi gebied leren kennen.

Typisch dat de gemeentes Mill en Landerd toestemming voor zo’n evenement geven. Beide gemeentes staan op de nominatie voor herindeling en laten zo ook zien waarom. Ze houden geen rekening met de natuur en de veiligheid van haar inwoners. Vanzelfsprekend werken er in beide gemeentehuizen aardige mensen, voor de motorcrossers.