Laat Ze Maar Praten
depressiedagboek (podcast)
Voor het eerst sinds dat ik blog heb ik aandacht gekocht. Ik wilde een groter bereik voor mijn column. Ik ben namelijk erg tevreden met mijn vondst om onderscheid te maken tussen fragmentatiebom en clusterbom, terwijl met beide begrippen doorgaans hetzelfde, namelijk de splinterbom, wordt bedoeld. Aangezien mijn volgers mijn blog niet hadden opgemerkt, niet gelezen, niet leuk gevonden of in elk geval niet gedeeld, kwam ik in de verleiding toen Facebook me vroeg een advertentie te maken.
Ik sta mezelf er graag op voor dat ik mensen gelijkwaardig behandel; in de basis zijn wij immers allen oké. Toch merk ik steeds vaker dat ik de ander niet oké vind. Met sommigen wil ik zelfs niets meer te maken hebben. Zo ben ik begonnen met het opschonen van mijn vriendenlijst op Facebook. Wellicht is het duidelijker wat ik bedoel als ik zou kiezen voor de term: ‘zuiveren’ in plaats van ‘opschonen’.
Na 13.997 dagen blies Eelco de Gooijer zijn laatste adem uit. Hij koos zelf voor zijn dood door middel van euthanasie. Zijn ondraaglijk lijden bestond uit leven. Zijn overleven werd op 29 oktober 2016 beschreven in het Brabants Dagblad. De Gooijer wilde, met zijn einde in het vooruitzicht, een lans breken voor mensen met psychisch lijden. De Gooijer verloste zichzelf op dinsdag 22 november uit zijn lijden door een infuuskraantje open te draaien.
Aangespoord door de meest agressieve forumreacties predikt het Brabants Dagblad geweld. De Osse burgemeester Wobine Buijs moet een groep gewelddadige jongeren met harde hand aanpakken. De krant vergeet dat geweld doorgaans leidt tot meer geweld. Een stevig gesprek met daarbij een passende taakstraf en een sanctie om de schade te verhalen zouden afdoende moeten zijn. Zeker nu de Osse bevolking al voor eigen rechter heeft gespeeld.
Zittend in mijn werkkamer kijk ik in het Mellepark. Ik zie het groen van de bomen dat langzaam verkleurt naar bruin; enkele blaadjes kleuren al geel. Het regent. Het weer is momenteel net zo somber als mijn stemming. De inspiratie ontbreekt om tot iets te komen. Toch zit ik er klaar voor, achter mijn laptop.
Minister Edith Schippers (VWS) vindt dat er te weinig wordt gesproken over depressie. De volksgezondheidsminister heeft daarom een campagne gelanceerd om deze volksziekte nummer een bespreekbaar te maken. Volgens de Rijksoverheid worstelt een op de twintig Nederlanders jaarlijks met een depressie, onder jongeren zou dat zelfs een op de vijftien zijn, zo weet RTL Nieuws. In plaats van het voorkomen van depressies moet het taboe erop doorbroken worden. Maar hoe wil je begrip voor iets kweken als de patiënt zelf al nauwelijks wil accepteren dat hij ziek is?